[ Pobierz całość w formacie PDF ]

roku, jako tymczasowej granicy polskiego zarzą du i że wojsko sowieckie stanie o 50
km na wschód od linii. Jednakże Wilno ma być niezwłocznie oddane Litwinom i
wyłą czone ze sfery zajmowanej przez bolszewików podczas rozejmu. Co się tyczy
Galicji Wschodniej, to armie staną na linii, którą osią gną w dniu rozejmu, po czym
każda armia cofnie się o 10 km, celem utworzenia strefy neutralnej;
wysłać pełnomocników na konferencję, która ma się odbyć następnie możliwie
najrychlej w Londynie. Na konferencji tej mają być obecni delegaci Polski, Rosji
Sowieckiej, Finlandii, Litwy, A
otwy i ma ona się odbywać pod auspicjami konferencji
pokojowej, która dą żyć będzie do zaprowadzenia trwałego pokoju między Rosją a
jej europejśkimi są siadami. Przedstawiciele Galicji Wschodniej będą również
zaproszeni do Londynu dla przedłożenia na konferencji swojej sprawy;
przyją ć decyzję Rady Najwyższej w sprawie granic litewskich, przyszłości Galicji
Wschodniej, sprawy cieszyńskiej i przyszłego traktatu gdańsko-polskiego.
W razie przyjęcia przez Polskę powyższego, Rzą d Angielski uczyni niezwłocznie
podobną propozycję Rosji Sowieckiej, a w razie, jeżeli wojska rosyjskie odmówią
rozejmu, to Sprzymierzeni dadzą Polsce wszelką pomoc, specjalnie w materiale
wojennym - o ile tylko to będzie możliwe, z uwzględnieniem swego własnego
wyczerpania i ciężkich zobowią zań, gdzie indziej powziętych - a to celem
umożliwienia narodowi polskiemu obrony jego niepodległości.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
1920 lipiec 28, Paryż
Decyzja Konferencji Ambasadorów
w sprawie Z
lą ska Cieszyńskiego, Spisza i Orawy
Stany Zjednoczone Ameryki, Imperium Brytyjskie, Francja, Włochy i Japonia, jako
Główne Mocarstwa Sprzymierzone i Stowarzyszone, postanowiły w Paryżu decyzją
z dnia 27 września 1919 r. rozstrzygną ć o statucie politycznym dawnego Księstwa
Cieszyńskiego i obszarów Orawy i Spisza, uciekają c się do konsultacji ludowej,
która by dawała wszystkie konieczne gwarancje lojalności i szczerości.
Uważają c jednakowoż, że środki powzięte w wykonaniu tej decyzji celem
umożliwienia realizacji konsultacji ludowej w warunkach powołanych wyżej, nie dały
wyników; uważają c, że w interesie ogólnego pokoju leży naglą ca konieczność
postanowienia o losie tych obszarów; uważają c, że Rzą dy Polski i Czeskosłowacki
oświadczyły aktem w Spa w dniu 10 lipca 1920 r., iż zgadzają się, by ich odnośne
granice na powyższych obszarach były określone przez Główne Mocarstwa
Sprzymierzone i Stowarzyszone; poleciły Konferencji Ambasadorów uregulować tę
kwestię.
W następstwie czego, Konferencja Ambasadorów postanowiła co następuje:
I
- 39 -
Granice odnośne władzy zwierzchniej Polski i Czechosłowacji nad dawnym
Księstwem Cieszyńskim i obszarami Orawy i Spisza będą oznaczone linią
graniczną , określoną jak następuje:
1) Na obszarze Cieszyna:
Poczynają c od miejsca, gdzie granica wschodnia gminy Piersna spotyka dawną
granicę niemiecko-austriacką , na południe i aż do wzgórza 268, położonego w
odległości około dwóch kilometrów na północny wschód od Frysztatu:
linią , która będzie wytknięta w terenie, pozostawiają c wieś Dolne Marklowice i domy
na Mizerowie przy Państwie Czeskosłowackim;
stą d na południe, i aż do miejsca, w którym granica południowo-wschodnia gminy
Raj przecina rzekę Olzę:
granice wschodnie gmin Frysztat i Raj;
stą d, na południe-południe-wschód i aż do miejsca, które będzie wytknięte w
odległości około 540 m na północ-północ-zachód od mostu, położonego na 1500 m
na południe-wschód od Sibicy:
w górę biegiem rzeki Olzy;
stą d na wschód-południe-wschód i aż do miejsca, w którym granica między gminami
Leszna Górna i Nydek schodzi się z granicą zachodnią powiatu bielskiego:
linia, która będzie wytknięta w terenie, idą c według możności zgodnie z linią
szczytów, przechodzą cą przez wzgórza 405 (Osówka B.), 514 (Wróżna), 708
(Ostry) i pozostawiają cą przy Polsce wsie Puńców i Lesznę Górną , a przy Państwie
Czeskosłowackim wsie Kojkowice i Lesznę Dolną ;
stą d na południe-południe-wschód i aż do wzgórza 989 (Kiczory), granica zachodnia
powiatu bielskiego;
stą d na południe i aż do miejsca, w którym granica między gminami Bukowiec i [ Pobierz całość w formacie PDF ]