[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tymczasem nadchodził czas przygotowania programu i jej żołądek zwijał
się w coraz ciaśniejszy węzeł. Bunny również była zdenerwowana. Nie chciała
jechać do studia. Wymówiła się bólem brzucha spowodowanym zimną zupą.
- Nadmiar emocji - zakpił Cal. - To miasto wszystkim z
le robi na układ
trawienny.
Do zamówionej limuzyny towarzyszyła mu Tess. Miała na sobie czarną
jedwabną sukienkę i sznur pereł. Cal obrzucił ją długim spojrzeniem, nie
odezwał się jednak ani słowem. Milczał również przez całą drogę.
- 97 -
S
R
Nienawidzi każdej z tych chwil, pomyślała Tess. Nawet jeśli był
zdenerwowany, nie okazywał tego po sobie. Wyglądał przez okno samochodu,
pogrążony we własnych myślach.
Miał na sobie ciemnogranatowy garnitur, białą koszulę i prążkowany
jedwabny krawat. Do rękawa przyczepił mu się jeden blond włos Bunny i Tess
nie mogła oprzeć się pokusie, żeby go zdjąć.
Spojrzał na nią równie niechętnie jak na kierowniczkę produkcji. Tess nie
mogła dłużej znieść milczenia.
- O czym zamierzasz mówić w związku z kalendarzem? - spytała,
ponownie wracając do poufałej formy.
- O tym - odparł, wzruszając ramionami - że mam nadzieję, iż pieniądze
uzyskane z jego sprzedaży przeznaczone zostaną na szkolenie rolników. Nie
powinno się poprzestać wyłącznie na doraz
nej pomocy finansowej. ZanudzÄ™ ich
na śmierć.
Westchnęła. Nie wyobrażała sobie, żeby Cal mógł kogokolwiek nudzić.
Był na to za inteligentny.
- Wypadniesz świetnie - odparła, walcząc z pokusą poprawienia mu
krawata. - Martwisz siÄ™ o Bunny?
- Zawsze się o nią martwiłem. W porównaniu z nią, wychowanie
pozostałej dwójki to bułka z masłem.
Tess przełknęła ślinę. Kiedy po raz pierwszy spotkała Cala, nie zdawała
sobie sprawy, jakich kłopotów przysparzała Bunny. Utrzymanie dziewczynki w
ryzach musiało mu spędzać sen z powiek. Mógł tego dokonać jedynie ktoś o
charakterze Cala.
- Nie martwi cię to, że została w hotelu? Skinął głową, nadal nie patrząc
na Tess.
- Nie mogę nadzorować jej bez przerwy, czasem muszę jej zaufać.
W jego głosie było tyle goryczy, że Tess poczuła się poruszona. Miał
rację. Bunny dorastała do wieku, w którym trudno jej będzie cokolwiek
- 98 -
S
R
narzucać. Sama musi się nauczyć wystrzegania błędów. Cal nie mógł czuwać
nad nią w nieskończoność.
- A co się stało z matką Bunny, twoją siostrą? Milczał przez chwilę,
potem pokiwał głową.
- Barbara wyruszyła na podbój Nowego Jorku. Nie udało jej się.
- Co chcesz przez to powiedzieć? Cal wsparł się o podłokietnik.
- Była pięknością. Myślała, że zrobi tu karierę jako aktorka. Niestety.
Wyszła za mąż za aktora, któremu się również nie wiodło. Mieli trójkę dzieci.
Rozwiedli się. W końcu została damą do towarzystwa. Sprawy przybierały coraz
gorszy obrót.
Tess popatrzyła na niego z przerażeniem.
- Cal... czy ona...? - zapytała, nie mając odwagi dokończyć.
- Została call girl. Sprzedawała się. Za coraz niższą cenę. Zanim spadła na
dno, odesłała dzieci na farmę. Edna niczego nie podejrzewała. Ja sam nie
mogłem do końca w to uwierzyć. - Pokręcił głową. - Nasz ojciec był wtedy
umierający. Musiałem zająć się gospodarstwem. Nocami pisałem pracę ma-
gisterską. Ojciec koniecznie chciał doczekać mojego dyplomu. Harowałem jak
wół. Nie dopuszczałem do siebie żadnych złych myśli związanych z Barbarą,
nie mogłem. W końcu zamordowano ją.
Z kamienną twarzą wpatrywał się w Tess. Mówił tak spokojnie, że w
pierwszej chwili nie zrozumiała. Potem doznała szoku.
- Zamordowano?
- To ryzyko związane z tym zawodem - wycedził przez zęby. -
Wychowałem jej dzieci. Nie potrafiłem jej uchronić, ale tyle przynajmniej
mogłem zrobić. Ojciec na szczęście umarł miesiąc przedtem. Dożył mojego
dyplomu. Nadal był przekonany, że Barbara czeka na wielką rolę.
- Och, Cal, tak mi przykro. To miasto musi budzić w tobie niemiłe
wspomnienia - powiedziała, delikatnie dotykając jego dłoni. Nawet tego nie
zauważył.
- 99 -
S
R
- Po raz pierwszy byłem tu, żeby ją zidentyfikować i zabrać do domu.
Dom. - Pokręcił głową. - Potem na procesie mordercy. To trwało cały tydzień.
W dzień siedziałem na sali sądowej, nocami spacerowałem po ulicach,
rozmawiając w myślach z Barbarą. Dostał dożywocie. Po ogłoszeniu wyroku
uciekłem, żeby nie zabić go na miejscu.
Znów pokiwał głową.
- Tak, bardzo tego chciałem. Ktoś mnie jednak wyręczył. W więzieniu.
Tak więc zapłacił za wszystko.
Tess spuściła wzrok i cofnęła rękę. Z trudem powstrzymywała łzy.
- Tak mi przykro - odezwała się w końcu zduszonym głosem. - %7łałuję, że
wplątałam w to wszystko ciebie i Bunny.
- Nieco za póz
no - odparł z cieniem goryczy w głosie.
Limuzyna zatrzymała się przed studiem telewizyjnym. Cal gestem
powstrzymał kierowcę i pomógł Tess wysiąść z samochodu. Znalazła się przed
rzęsiście oświetlonym wejściem Rockefeller Center z najprzystojniejszym
mężczyzną w całym mieście u swego boku.
Dopięła swego. Dotarła do Nowego Jorku i wkrótce stanie się częścią
jego potęgi. Powinna szaleć z radości, a jednak czuła się bardzo nieszczęśliwa.
Jedna z charakteryzatorek, siedzÄ…c obok Tess na kanapie w pokoju
dyspozycyjnym, wpatrywała się w monitor. Palce wplotła we włosy i skrzywiła
się, niczym w ataku bólu.
- Ooo - jęknęła, obserwując Cala. - Chciałabym spędzić z nim resztę
życia, mieć z nim dzieci. Och!
Jasnowłosa kierowniczka produkcji opadła na wolne krzesło.
- Jak on to zrobił, że jest taki uroczy przed kamerą? - spytała retorycznie.
- Po południu miał w sobie tyle wdzięku, co kamienny mur, na który wpadło się
z prędkością stu pięćdziesięciu kilometrów. A tu, proszę, wszystkie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

burdelmama.opx.pl