Lindsey Johanna Czar Nocy Wigilijnej

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

powtórzył swoją mrożącą krew w żyłach opowieść. Po to, żeby
było jak najszybsze wyprowadzenie nas z portu i zamknięcie
nas skazać na karę więzienia, nie potrzebowali zeznań innych
w więzieniu.
świadków.
- Ale przecież sprawdzenie zajęłoby tylko parę chwil?
- Więzienia? - Zatkało ją z niedowierzania. - Naprawdę wsa�
- Sytuacja była bardzo napięta, Risso. W tłumie znajdowali
dzili cię do więzienia?
się inni właściciele plantacji, przekonani, że mogliśmy także
- Tak - odpowiedział. - Do tego bez żadnej nadziei na wydo�
zniszczyć i c h domy. A gdy w grę wchodzą tak osobiste spra�
stanie się stamtąd, ponieważ, o czym wiedzieliśmy, mieszkańcy
wy, nietrudno jest wzniecić emocje. Naprawdę groziło nam nie�
całej wyspy uważali nas za winnych.
bezpieczeństwo w tym zbiorowisku rozwścieczonych wyspiarzy,
Samo wspomnienie o tym przyprawiło go o dreszcz zgrozy.
gotowych dokonać na nas samosądu. Szczerze mówiąc, byliśmy
Pewnie nie byłaby nawet w stanie sobie wyobrazić, jak potwor�
raczej zadowoleni, znalazłszy się za kratkami. Z tego bezpiecz�
ne było to doświadczenie dla niego i jego ludzi. Nigdy wcześniej
nego" miejsca oczekiwaliśmy na wyjaśnienie tej całej sprawy.
nie siedział w więzieniu, nigdy nie przeżył prawdziwej fizycznej
Wiedzieliśmy, że jesteśmy niewinni, i dlatego, prawdę mówiąc,
niewygody i niedostatku. I jako przyzwoity i uczciwy człowiek,
wtedy nie wątpiliśmy, że wszystko dobrze się ułoży. Bardziej
nie powinien był nigdy tego doświadczyć, ponieważ nie miał nic
125
124
Utrzymywał, że na posesji ukrywają się piraci i że jedynym spo�
więc baliśmy się reakcji rozwścieczonego tłumu niż oskarżenia
sobem wykurzenia ich jest spalenie wszystkiego do cna i unie�
nas o popełnienie przestępstwa.
możliwienie im tym samym ukrycia się na terenie plantacji.
- Tak, sądzę, że bezpośrednie zagrożenie mogło być bardziej
- A ich tam przecież nie było?
niepokojące - przyznała. - Ale powiedziałeś, że w rzeczywisto�
- Nie, to wszystko działo się w jego mózgu. Próbowała go
ści dom tego człowieka nie spłonął. Więc dlaczego nie zostali�
oczywiście powstrzymać. Ale nie poznał jej. Wziął ją za jedne�
ście zwolnieni, gdy to stwierdzono?
go z piratów i próbował zabić.
- Nie, powiedziałem, że nikt inny mu tego nie zrobił - popra�
- Biedna kobieta.
wił ją.
- Tak, postanowiła jednak uciec, najszybciej jak można. Nie�
Zrobiła wielkie oczy.
stety, wybrała łódz. Mieszkali nad brzegiem morza i mieli włas�
- Spalił własny dom?
ny nieduży dok, gdzie Heston trzymał kuter rybacki. Wsiadła
George przytaknął skinieniem głowy.
więc nań - uznała, że lepiej opuścić wyspę niż udać się do mia�
- Ale to zostało wyjaśnione już nieco pózniej, na razie nie by�
sta po pomoc.
ło jeszcze podstaw do wypuszczenia nas z więzienia. Zanim do
- Sądzę, że sama wolałabym raczej znalezć się na wodzie,
tego doszło, sędzia musiał rozpatrzyć dwie zupełnie sprzeczne
gdzie Heston nie mógłby mnie dosięgnąć, niż tkwić nadal na wy�
relacje tego samego zdarzenia, no i jak myślisz, komu był bar�
spie, bo tam by mnie złapał.
dziej skłonny uwierzyć?
- Tak, sądzę, że masz rację. Nigdy na to nie popatrzyłem z jej
- Oczywiście Hestonowi.
perspektywy, a jedynie z własnej, zakładając szybki powrót żo�
- Właśnie. Rzeczywiście plantacja tego człowieka doszczęt�
ny Hestona do miasta. Wolałem, żeby pojechała prosto do mia�
nie spłonęła. Z naszych pokładowych dział nie oddano ani jed�
sta i złożyła relację z tego, co się stało, oczyszczając tym samym
nego strzału. Takie były fakty i uważaliśmy, że dochodzenie pój�
mnie i moją załogę ze wszystkich podejrzeń, ale ona była tak
dzie w tym kierunku, gdy tymczasem my czuliśmy się bezpiecz�
przerażona faktem, że mąż jej nie poznał i wziął za pirata, pró�
ni w areszcie. Ale wsadzenie nas tam, a pózniej rozpędzenie tłu�
bując ją zabić, że myślała jedynie o tym, by znalezć się jak naj�
mu zajęło zbyt wiele czasu. A ponieważ nie stwierdzono natych�
dalej od niego.
miast, że nasze działa nie są ani trochę rozgrzane, czyli że nie
oddano z nich ani jednego strzału, niczego już nie można było
- Dokąd pojechała?
dowieść. Pozostawała więc spalona plantacja, dowód na rzecz
- Ma córkę z pierwszego małżeństwa, mieszkającą na sąsied�
drugiej strony, a także słowo jednego z ich własnych, dobrze im
niej wyspie. Tak się pechowo złożyło, że nie zastała córki w do�
znanych i szanowanych obywateli.
mu, bo ta wybrała się po zakupy na główną wyspę.
- I co dalej?
Larissa potrząsnęła głową.
- Po powrocie córka ją przekonała, że musi wrócić i wezwać
- Więc jak w końcu doszli do prawdy?
pomoc dla Hestona, który najwyrazniej oszalał, zanim ktoś zro�
- Dopiero kiedy na wyspę wróciła żona Petera Hestona. By�
bi mu coś złego. %7łona Hestona myślała jedynie o własnym bez�
ła na miejscu w dniu, w którym Heston kompletnie oszalał. Wie�
pieczeństwie i nie zamierzała nigdy wracać do swojego domu.
działa, że od dłuższego czasu z jego głową nie jest zupełnie
Dlatego upłynęło sporo czasu, zanim wreszcie powróciła i praw�
w porządku, ale nigdy nikogo nie ostrzegła, ponieważ jego coraz
da wyszła na jaw.
dziwniejsze zachowanie wydawało się niegrozne. Ale tamtego
- Jak to możliwe, że poza nią nie było nikogo w pobliżu, kto
dnia, wczesnym rankiem, zastała go zapalającego ogniska.
127
126
- Co się stało z Peterem Hestonem?
widziałby ogień i mógł opowiedzieć, jak to się zaczęło? Nie
- Ponownie wpadł w szał, gdy w mieście zjawiła się jego żo�
trzymali służby?
na, próbował jeszcze raz ją zabić. Wtedy nie było już wątpliwo�
- Takie też było jedno z moich pytań, na które otrzymałem
ści, że jest niebezpieczny. Przewieziono go na inną wyspę, gdzie
odpowiedz od jednego ze strażników. Było powszechnie wiado� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podstrony